Rozdział 10.

Shane tak się zatoczył, że aż upadł na glebę. Przeciwnik stanął nad nim okrakiem i uderzył go z pięści w twarz. Ja stałam jak wryta przerażona i mocno zszokowana. Tymczasem leżący już się otrząsnął i też okładał pięściami....Nathan`a. Tarzali się po ziemi. Wtedy przybiegli chłopaki z The Wanted i paru osiłków Shane`a.

- Nath, uspokój się! – krzyczał Max utrzymując szarpiącego się chłopaka. Tak samo zachowywał się Shane.

- Jeśli jeszcze raz ją tkniesz, to pożałujesz! – powiedział wściekły Nathan.  W odpowiedzi pijany chłopak tylko się zaśmiał po czym jego koledzy zaprowadzili go w stronę innych napakowanych gości. Za to Nathan podszedł do mnie.

- Nic ci nie jest? – spytał i...objął mnie. O matko! Czyżby?!

- Nie, wszystko okej. Dziękuję ci – powiedziałam patrząc mu w oczy.

- Nie ma sprawy. Powiedz mi jak to się stało – popatrzyłam wkoło, ale wszyscy się gdzieś ulotnili. Spojrzałam na niego błagalnie. – Okej, jak nie chcesz to nie musisz mówić.

- Dzięki. – uśmiechnęłam się. – Zastanawia mnie, dlaczego tak szybko zareagowałeś. Śledziłeś nas?

- Nie. Byłem po prostu w pobliżu – odparł.

- Jasne. Muszę już wracać, późno się zrobiło – powiedziałam patrząc na zegarek.

- Odwiozę cię do domu. O ile mi wiadomo mieszkasz na Royal Street, tak?

- Tak, ale...dobra nie wnikam.. – powiedziałam po czym ruszyłam za nim do auta. Po drodze powiedziałam dziewczynom, że wracam z Nath`em, a one oczywiście kazały mi jutro zdać relację. Taak. To się zacznie... Wsiadłam do samochodu i odjechaliśmy.

- Jeszcze raz chciałam ci podziękować za to, że mnie obroniłeś – zwróciłam się do niego.

- Szczerze, najchętniej urwałbym mu łeb – powiedział przez zaciśnięte zęby. Nie odzywałam się już więcej. Podjechaliśmy pod mój dom. Pożegnałam się i poszłam do mieszkania. Od razu wbiegłam po schodach do pokoju. Przebrałam się i zasnęłam. To był naprawdę męczący wieczór.

Rano obudziłam się z mocnym bólem głowy i gorączką. Rodzice oczywiście zabronili mi iść do szkoły. Zeszłam na dół z termometrem i usiadłam do stołu. Mama postawiła mi na stół jajecznicę. Popatrzyłam na nią z ukosa. Nie byłam głodna. Szczerze było mi nie dobrze. Pobiegłam do łazienki i zwróciłam to co do tej pory zjadłam. Mama spojrzała na mnie z przerażeniem. Podała mi herbatę miętową i jakieś tabletki.. ohyda. Poszłam z powrotem do łóżka. Wzięłam laptop i włączyłam Facebook. Lizzy zrobiła się dostępna i zaczęłyśmy ze sobą pisać. Opowiedziałam jej co się działo przez ostatnich kilka dni. Nie wspomniałam tylko o wczorajszym wieczorze. Napisałam, że jestem chora i dlatego nie poszłam do szkoły. Rozmawiałyśmy tak przez co najmniej dwie i pół godziny. Potem weszła mama dając mi coś do jedzenia i termometr. Wyszło 38,4.. matko. Ja rzadko choruję. Trzy godziny później przyszła do mnie Kate z lekcjami.

-Koszmarnie wyglądasz! – powiedziała na wejściu.

-Ciebie też miło widzieć! Coś nowego?

-Hmm.. Widziałam ostatnio Jonie klejącą się do Natha, ale cię pewnie to nie obchodzi...

-Że co ?! No chyba nie ! Ręce jej powyrywam! Znaczy....fakt nie obchodzi mnie to – zmieszałam się.

-Haha i pewnie to, że Nath o cb pytał też cię nie będzie obchodziło prawda? – uśmiechnęła się.

- Co mówił? – spytałam od razu.

- Hmm.. pytał się czemu ciebie w szkole nie ma. Potem jak mu powiedziałam, że jesteś chora zapytał o twoje zdrowie. Powiedziałam, żeby cię odwiedził i sam ocenił.

- Co mu powiedziałaś?! Replay proszę !! To on tu ma... nie.. nie przyjdzie.

- Cóż długo się zastanawiał nad tym co mu powiedziałam. Więc bądź przygotowana na wszystko! I przepisuj to ! – ponagliła mnie.

- O matko ! Zabiję cię! – powiedziałam i zaczęłam przepisywać. Po dwóch godzinach wszystko miałam przepisane. Pożegnałam się z Kate, po czym ona wyszła. Zeszłam na dół. Nikogo nie było. Rodzice pewnie do pracy na drugą zmianę poszli. Świetnie. Zostanę na noc sama w domu! Sięgnęłam po szklankę i napiłam się soku. Wtedy zadzwonił dzwonek do drzwi. Świetnie! Jeszcze mi gościa z piłą brakuje! Niechętnie podeszłam do drzwi. Niestety nie posiadały one wizjera. Lekko otworzyłam i po chwili zobaczyłam Nath`a w całej swej okazałości...

_________________________________________________________________________________

No więc.. na początek chcę przeprosić za ta przerwę.. Miałam blokadę twórczą skarby! 

Ach.. i oczywiście na początek Ten rozdział, 10 rozdział ;O Dedykuję mojej kochanej Olusi G. <3 

Nie daje mi żyć na przerwach xd Ale i tak ją kocham ! No i dziękuję że czytacie to...coś. !

Co do rozdziału, to stworzony w męczarniach! Jakie nuuudy! Nie ! To grzech ! Ale cóż ja mogę poradzić ;)

Dziś miałam najszczęśliwszy dzień w życiu! Ach! Zapomniałabym!

                                            WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO NATH! xx 

                                                Staruchu ty xd ale ja i tak cię kocham! xx

 + Tak nie może być ! Podwyżam ! 11 komentów = rozdział ! xd